Nusrets volwassen dochters en zoon leven langs elkaar heen in Istanbul en hebben zich neergelegd bij de monotone leegheid van hun stedelijk bestaan. Als ze horen dat het niet goed gaat met hun moeder reizen ze naar hun geboorteplaats aan de Zwarte Zee. Nusret wordt overgebracht naar Istanbul waar de kinderen al snel merken dat Nusret Alzheimer heeft. De zorgtaak blijkt te zwaar voor de kibbelende zussen: ze kunnen de aftakeling van hun moeder niet aan en worden zich bewust van de tekortkomingen in hun eigen leven. De eigenzinnige Nusret vindt de stad maar niks en wil terug naar huis. Dan krijgt ze onverwachts een hechte band met haar kleinzoon Murat.

De film is niet alleen een serieuze beschouwing over verlies, vervreemding en spanningen binnen het gezin, maar vooral een kritische blik op de hedendaagse samenleving die is losgeraakt van zijn wortels.