Leeuwen jagen zelden op bavianen. Deze grote apen, gewapend met gevaarlijke tanden, zijn erg moeilijk te vangen en lonen dus meestal de moeite of het risico niet. Maar in de Afrikaanse Great Rift Valley waar bavianen in overvloed zijn, hebben leeuwen geleerd hoe ze precies te werk moeten gaan.

De rivier in het Tarangire National Park in Tanzania staat nooit droog. In het droge seizoen zakken grote kuddes af naar de rivier om er te komen drinken. Wanneer het echter op de omringende vlaktes weer begint te regenen, verlaten de kuddes Tarangire. Dan zit er voor de roofdieren niets anders op dan op de plaatselijke bewoners te jagen. Uit wanhoop richten de leeuwen hun aandacht op de bavianen die ’s nachts ver buiten het bereik van de hongerige katten slapen en enkel tijdens de hitte van de dag kwetsbaar zijn. Om te kunnen overleven op de begane grond, bundelen de bavianen hun krachten met die van hun buren, de impala’s en gestreepte mangoesten. Hoe meer ogen, hoe kleiner het gevaar, zo simpel is het.

Wanneer het land begint uit te drogen, dwalen de kuddes opnieuw af naar de rivier en breekt voor de leeuwen weer een periode van overvloed aan. Dat betekent weer rust voor de bavianen, al moeten ze altijd op hun hoede blijven.