In de ogen van velen is Zweden de perfect georganiseerde samenleving. Dankzij een sterk staaltje ‘social engineering’ zijn nergens ter wereld burgers zo vrij en onafhankelijk van elkaar als daar. Perfect toch? Maakt die hyperindividualisering en doorgedreven zelfontplooiing ook gelukkiger? Hebben mensen geen nood aan een gemeenschap, contact en samenhorigheid? Willen we die totale individuele onafhankelijkheid eigenlijk wel?

Filmmaker Erik Gandini weet als geen ander achter de façade van onze ‘perfecte’ Westerse wereld te kijken. In zijn gebruikelijke uptempo stijl, met knappe beelden, uitgekiende soundtrack en meeslepende voice-over maakte Gandini van The Swedish Theory of Love een boeiend reflectie op onze maatschappij waarin het streven naar individuele onafhankelijkheid nog steeds het grootste goed is. Soms grappig, vaak intriest, stelt de film pertinente vragen over de zoektocht naar geluk, menselijke relaties en de essentie van het mens-zijn.