Met zijn Te Deum (1677) heeft Lully een bijzonder belangrijk werk afgeleverd, dat een 'officieel' genre zou opleggen dat een eeuw zou duren: een chef-d'oeuvre van muzikale architectuur, de imposante krachten vereisen trompetten en pauken en was het religieuze werk dat in die tijd het vaakst werd uitgevoerd. Een ander omvangrijk werk, de Missa Salisburgensis van Biber, is van een uitzonderlijke ostentatie. De muziek, is geschreven voor drieënvijftig verschillende stemmen, die in de ruimte verdeeld moeten worden in twee koren. De indrukwekkende krachten van trompetten en slagwerk, geven de plechtigheid aan en weerklinken daarbij prachtig, als goddelijke acclamaties op de engelenkoren, om een muzikaal monument te bouwen waarover tot in de eeuwigheid zou worden gesproken.