Istanbul, strategisch gelegen op het Bosporus-schiereiland tussen de Balkan en Anatolië, de Zwarte Zee en de Middellandse Zee, wordt al meer dan tweeduizend jaar in verband gebracht met belangrijke politieke, religieuze en artistieke gebeurtenissen. Tot de meesterwerken van de stad behoren het oude Hippodroom van Constantijn, de 6e-eeuwse Hagia Sophia en de 16e-eeuwse Suleymaniye-moskee, die nu worden bedreigd door overbevolking, industriële vervuiling en ongebreidelde verstedelijking.

Het kalkrijke water uit bronnen in een bijna 200 m hoge klif met uitzicht over de vlakte heeft bij Pamukkale (Turks voor 'katoenpaleis') een onwerkelijk landschap gecreëerd, bestaande uit minerale bossen, versteende watervallen en een reeks terrasvormige bassins. Aan het einde van de 2e eeuw v.Chr. heeft de dynastie van de Attaliden, de koningen van Pergame, de thermen van Hiërapolis gebouwd. Men vindt er de ruïnes van de baden, tempels en andere Griekse monumenten.

Troje, met zijn geschiedenis van 4000 jaar, is een van de beroemdste archeologische vindplaatsen ter wereld. De eerste opgravingen werden hier in 1870 gedaan door de beroemde archeoloog Heinrich Schliemann. Wetenschappelijk gezien zijn de overblijfselen het belangrijkste bewijs voor het eerste contact tussen de beschavingen van Anatolië en de mediterrane wereld. Daarnaast is het beleg van Troje door Spartaanse en Aechaeïsche krijgers uit Griekenland in de 13e of 12e eeuw v.Chr., door Homerus in de Ilias vereeuwigd, een blijvende inspiratie voor grote creatieve geesten overal ter wereld.

In het Göreme-dal en omgeving, een spectaculair, volledig door erosie gebeeldhouwd landschap, bevinden zich in de rotsen uitgehouwen heiligdommen die een uniek beeld geven van de Byzantijnse kunst uit de post-iconoclastische periode. Ook grotwoningen, grottendorpen en ondergrondse steden - overblijfselen van traditionele menselijke bewoning die teruggaat tot de 4e eeuw - zijn hier te zien.