Een jonge fotografe brengt een aantal nachten door in een afgelegen dorp in de Paraíbavallei

in Brazilië, waar de tijd lijkt stil te staan. Letterlijk, want sinds 1976 is hier niemand

meer gestorven. Echt leven doen de bewoners echter niet, ze dompelen zich liever onder

in herinneringen, hoewel die tussen ieders vingers vandaan glippen. De komst van de

jonge fotografe, die mysterieuze pinhole-foto’s maakt, schudt de dorpsbewoners wakker.

Dat gebeurt vooral bij de mooie oude Madalena, die zich in een ontroerende scène letterlijk

blootgeeft en van een anonieme broodbakster in een uithoek van de wereld verandert in

een vrouw die weer tot leven komt. Debutant Júlia Murat maakt daarbij gebruik van stemmig

natuurlijk licht en omgevingsgeluiden, met een zweem melancholie, die precies de juiste toon

aanslaan.