Op 21 november 1992 komt Will Tura het podium van Vorst Nationaal op. Achter hem zit een voltallig symfonisch orkest. Will zwaait een beetje nerveus naar het publiek en gaat achter de microfoon staan. Als je nu moest weten wat er in mijn hart omgaat, zegt hij, dat is met geen woorden te beschrijven. Het is een droom die ik als kleine jongen al koesterde. En als ik toen tegen mijn moeder zei Ooit zou ik eens willen optreden met een symfonisch orkest, dan lachte ze en ze zei Moa ven toh.

Vijfentwintig jaar later maakt Dominique Deruddere, op vraag van Jean Kluger de man die ruim 50 jaar lang Tura’s producer is geweest een film over ‘de Keizer van het Vlaamse lied’. De regisseur van Crazy Love, Wait until spring Bandini en Iedereen beroemd vertelt Will Tura vanuit diens perspectief : hoe kijkt hij terug op zijn jeugdjaren? Wat heeft zijn moeder voor hem, maar ook voor zijn carrière betekend? Had zijn vader een andere droom in gedachten voor zijn zoon? Wat was de relatie tussen Will en zijn onafscheidelijke broer Staf? Heeft Staf zich opgeofferd voor de carrière van zijn broer, of was het net andersom? Wat betekende Will’s andere broer, Jean-Marie, voor Will? Wat is zijn relatie met Jean Kluger? Waarom heeft hij een foto van Jean’s vader, Jacques in zijn portefeuille zitten? Hoe ziet het leven van een zanger die bijna dagelijks optreedt er eigenlijk uit? En hoe houdt die zanger zoiets vol, gedurende zovele jaren? Wat zit er in de geheime thee die Will voor elk optreden drinkt? Waarom kan hij geen ‘nee’ zeggen?

De film is een eerlijk muzikaal verhaal geworden : het verhaal van Will’s leven, uiteraard, maar ook het verhaal van een rasperformer en integer artiest die heel zijn leven keihard heeft gewerkt om zijn vak perfect uit te voeren. Een artiest die een grote schare fans heeft, maar die anderzijds jarenlang heeft moeten vechten om het respect te krijgen dat hij verdient.Het gebruik van archiefmateriaal illustreert niet alleen Tura’s leven, maar toont ook de historische gebeurtenissen in Vlaanderen om zo een emotionele trip down memory lane voor de toeschouwer te creëren. De warme stem van Jan Decleir ‘speelt’ Will Tura offscreen: de keuze voor Jan Decleir is evident omdat Jan in feite zelf ook een levende legende is, en wellicht de titel ‘keizer van de Vlaamse acteurs’ verdient.