Het is vandaag de dag moeilijk te geloven dat Take on Me bij de eerste release, en ook nog eens de allereerste single was van A-Ha, helemaal niet aansloeg buiten hun geboorteland. Toch gaven de jongens niet op, ze waren er heilig van overtuigd dat ze een wereldhit in handen hadden. En terecht: Take on Me wist een paar maanden later alsnog een wereldhit te worden en haalde prijs na prijs naar Noorwegen. Een sprookje volgde, nooit eerder haalde een Noorse band zoveel internationale successen. Toch waren de bandleden niet altijd tevreden. Veel liever droomden ze ervan om serieuze rocksterren te zijn, geen tieneridolen die in glossy magazines stonden. Het is altijd al de liefde voor de muziek, niet de vriendschap, die de bandleden bij elkaar houdt. Niet geïnteresseerd in rijkdom of in glorie zijn ze wanhopig op zoek naar erkenning voor hun werk. Dit en zoveel meer is wat ze met elkaar gemeen hebben en het is daardoor zo onbegrijpelijk dat ze niet met elkaar door één deur kunnen. Thomas Robahm en Aslaug Holm combineren archiefbeelden met nieuwe opnamen en interviews van de groep, en verwerken een aantal geanimeerde scènes nadrukkelijk in de stijl van Steve Barron’s werk, in de destijds baanbrekende Take on Me muziekvideo. A-Ha: The Movie is een inzichtelijke studie naar de muziek van A-Ha en de onderlinge relaties tussen de bandleden, maar het is ook een film die weet te ontroeren en plezier brengt. De documentaire herinnert ons aan de invloed van de iconische band en de eindeloze vrolijkheid die de nummers ons gebracht hebben en nog altijd weten te brengen.